Verzamelde verhalen

Ingeborg Bachmann was een invloedrijke Oostenrijkse dichteres en schrijfster, geboren op 25 juni 1926 in Klagenfurt, Oostenrijk, en overleden op 17 oktober 1973 in Rome, Italië. Ze wordt beschouwd als een van de belangrijkste literaire figuren van de 20e eeuw en was een prominente stem in de Duitse literatuur. Bachmann begon haar carrière als dichteres en bracht in 1953 haar eerste dichtbundel, Die gestundete Zeit, uit, die veel lof kreeg voor haar diepgaande en introspectieve poëzie. Ze experimenteerde met taal en thema's en was sterk beïnvloed door existentialisme en psychoanalyse. Haar proza omvat romans en korte verhalen, waarvan de meest opmerkelijke Malina is, een roman die het innerlijke conflict van de vrouwelijke protagonist verkent. Ze schreef ook essays en toneelstukken en was actief betrokken bij de literaire kringen van haar tijd. Bachmann was politiek betrokken en sprak zich uit tegen onderdrukking en onrechtvaardigheid. Ze was een kritische stem in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de opkomst van het nationaalsocialisme. Haar leven werd echter getekend door persoonlijke strijd, met inbegrip van depressie en verslaving. Ze bracht veel tijd door in Rome, waar ze uiteindelijk stierf door brandwonden die ze opliep tijdens een tragisch ongeval in haar appartement. Ingeborg Bachmann's literaire werk blijft een belangrijk onderdeel van de Duitstalige literatuur. Haar diepgaande reflecties over de menselijke conditie, politiek engagement en de zoektocht naar identiteit hebben een blijvende invloed gehad op de moderne literatuur.