Mijn eeuw, mijn vrienden en vriendinnen

Anatoli Mariëngof
Het is een wonder dat de dichter-dandy Anatoli Mariëngof (1897-1962) de Stalinterreur overleefd heeft: in 1918 noemde hij de Rode Revolutie een ‘gehaktmolen’; tijdens de proletarische gelijkschakeling liep hij in hoge hoed en maatpak door Moskou; hij tartte de autoriteiten met gedichten en imaginistische manifesten; in de ogen van velen bracht hij de alom geliefde dichter Sergej Jesenin op het verkeerde, stadse dandy-pad. En na Jesenins zelfmoord schreef hij drie schandaalromans.
Mariëngofs memoires verschenen postuum onder de titel Mijn eeuw, mijn vrienden en vriendinnen. Op sublieme wijze verbeeldt Mariëngof zijn volwassenwording tijdens de roaring twenties van het revolutionaire Rusland. Al kwam in zijn leven 'niets op zijn pootjes terecht', zijn werk heeft vele decennia later niets van zijn poëtische zeggingskracht verloren. 


€29,99
Bindwijze
Paperback
Taal
Nederlands
Aantal Pagina's
396
Verschijningsjaar
2022
Uitgeverij
De Arbeiderspers
Vertaler
Robbert-Jan Henkes
Waarom dit boek?
Een van de vele romans die de rijkdom van de Russische literatuur benadrukken. Onbegrijpelijk dat we dit boek zoveel decennia links hebben laten liggen en aan de vergetelheid hebben overgelaten. Voor alle liefhebbers van Jean Genet, F. Scott Fitzgerald en Bruno Schulz.
‘Mariëngof zet die verliefdheid, die ontaardt in emotionele afhankelijkheid en vernedering, genadeloos neer. Het laconieke cynisme spat van de pagina’s en wordt alleen maar indringender zodra je door krijgt dat die masochistische verhouding vijftien jaar duurt.’
NRC Handelsblad
Samenvatting
Het is een wonder dat de dichter-dandy Anatoli Mariëngof (1897-1962) de Stalinterreur overleefd heeft: in 1918 noemde hij de Rode Revolutie een ‘gehaktmolen’; tijdens de proletarische gelijkschakeling liep hij in hoge hoed en maatpak door Moskou; hij tartte de autoriteiten met gedichten en imaginistische manifesten; in de ogen van velen bracht hij de alom geliefde dichter Sergej Jesenin op het verkeerde, stadse dandy-pad. En na Jesenins zelfmoord schreef hij drie schandaalromans.
Mariëngofs memoires verschenen postuum onder de titel Mijn eeuw, mijn vrienden en vriendinnen. Op sublieme wijze verbeeldt Mariëngof zijn volwassenwording tijdens de roaring twenties van het revolutionaire Rusland. Al kwam in zijn leven 'niets op zijn pootjes terecht', zijn werk heeft vele decennia later niets van zijn poëtische zeggingskracht verloren.
Over de auteur
Anatoli Borisovitsj Marienhof of Mariëngof (1897-1962) was een Russisch schrijver en dichter, afstammend van een adellijke familie uit Koerland. In Moskou ontmoette hij de dichters Sergej Jesenin en Vadim Sjersjenevitsj. Samen stichtten ze de ‘imaginistische’ school. Alle drie waren ze overtuigd van het belang van het beeld in de poëzie. Ze verwierpen het futurisme en het symbolisme en aanvaardden alleen het beeld als poëtisch fundament. De inhoud was onbelangrijk. Het werk van Marienhof viel niet goed bij de Sovjet-kritiek. De schrijversbond oordeelde in 1929 dat zijn werk een 'anti-maatschappelijk verschijnsel' was. Na het verschijnen van zijn korte roman De geschoren man (1928), kreeg hij nauwelijks nog werk gepubliceerd en schreef hij literaire niemendalletjes voor radio en theater. Autobiografisch werk dat hij op latere leeftijd schreef kon pas ver na zijn dood verschijnen. Marienhof is begraven op de Bogoslovskoje-begraafplaats.
Wist je dat je bij iedere bestelling een gratis en exclusief literair cadeautje van ons krijgt?