Louis-Ferdinand Céline, geboren op 27 mei 1894 in Courbevoie, Frankrijk, was een controversiële en invloedrijke schrijver wiens werk een blijvende impact heeft gehad op de moderne Franse literatuur. Hij wordt vaak beschouwd als een van de pioniers van het existentialisme en het gebruik van alledaagse taal in de literatuur. Céline begon zijn carrière als arts, maar zijn ervaringen in de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog en zijn werk in arme, verwaarloosde buurten van Parijs brachten hem ertoe om te gaan schrijven. In 1932 publiceerde hij zijn eerste roman, Reis naar het einde van de nacht, die meteen internationale erkenning kreeg. Het boek vertelt het verhaal van de antiheld Bardamu en is een satirische en soms cynische kritiek op de moderne samenleving. Céline's schrijfstijl was onconventioneel, met lange, staccato zinnen en veelvuldig gebruik van het alledaagse taalgebruik van de straat. Zijn latere werken, zoals Dood op krediet en Guignol's Band, bleven controversieel vanwege hun provocerende inhoud en zijn neiging tot antisemitisme, wat hem na de Tweede Wereldoorlog in diskrediet bracht. Hoewel Céline's politieke overtuigingen en controverses zijn nalatenschap hebben overschaduwd, blijft hij een belangrijke figuur in de Franse literatuur. Zijn invloed is merkbaar in het werk van schrijvers als Jean-Paul Sartre en Albert Camus, en zijn unieke schrijfstijl blijft een bron van inspiratie voor hedendaagse auteurs. Hij stierf op 1 juli 1961 in Meudon, Frankrijk, maar zijn literaire erfenis leeft voort.